نمی دانم چرا، اما هنوز تا سخن از رزمندگان به میان می آید، سیمای جوان و پر نشاط و خندان جمعی به ذهنم می آید که در دل هم به زیبایی و شکوه می نشیند. روز های اول سال و دیدار های نوروزی رزمندگان گروه های شبکه اجتماعی هم که مطرح شد، باز همان تصویر در جانم زنده شد و خود را برای زیارت برادرانم، با سلیقه های مختلف اما سیمای شبیه به هم آماده کردم. حتی سعی کردم در آینه به شیار های چهره و موی سفیدی که بر سر و ریش روییده بود هم نگاه نکنم تا همان تصویر زیبا بماند برای ساعاتی چند. زمان موعود که رسید، "رزمندگان دفاع مقدس" را دیدم که از آن تصویر ذهنی فقط لبخند را بر لب داشتند و صداقت را که نشان مشخص مردان آن عصر طلایی بود. اینان عضو گروهی به همین نام در فضای مجازی بودند که با رویکردی اصلاح طلبانه، به امروز و دیروز، نگاهی معرفت آموز داشتند. در آن جمع، سخن ها رفت و یاد ها تازه شد. خاطرات دیروز و گفتن از خطراتی که پیش رو داریم و تجدید عهد با یاران شهید، فراز های این "دورهمی" خاطره انگیز بود. پیرمردهایی که در صبح جوانی، امان دشمن را بریده بودند برای عصر حاضر به امنیت تمام ساحتی برای کشور فکر می کردند که از طریق آزادی و عقلانیت و هوشیاری و تصمیمات درست، میسر بود. اوقات خوشی بود که با یارانِ هم اندیش و همرزم به سر شد. این اوقات در دورهمی "رزمندگان اسلام" که اعضای گروهی به همین نام بودند و با سویه غالبا اصول گرایی و البته اقلیتی اصلاح طلب، اما با ریشه واحد رزمندگی، تکرار شد. نکته جالب ماجرا این بود که افراد که در گروه با هم مباحثه و گاه حتی مجادله داشتند، هم دیگر را از نزدیک می دیدند و هم در می یافتند که میان شان نه دیواری است و نه حتی خط قرمزی که آنان را از هم جدا کند. آنان به خاطرات دیروز دلخوش بودند که آنان را برای یک هدف، در یک سنگر نشانده بود و به خطراتی فکر می کردند که در فردای مبادا- که خدا کند هیچ وقت نرسد- باز آنان را در یک سنگر خواهد داشت. آنان البته به مباحثه هم پرداختند و هر کدام از زاویه نگاه خود به مسائل روز هم پرداختند. نگاه هر طرف با نگاه انتقادی طرف دیگر هم مواجه شد اما این شده بود مثل تضارب آرا و اختلاف امتی رحمه را ترجمه ای پر شکوه بود. در پایان هر دو "دور همی" که آغازش را بر سفره صبحانه هم نمک شده بودند بعد سال ها، عکس دسته جمعی هم گرفتند تا ثبت تاریخ شود که انقلابی اصول گرا و انقلابی اصلاح طلب، قطعا پای آرمان های انقلاب می ایستد و در مواجهه با دشمن، قطعا کنار هم خواهند ایستاد و چنان بنیان مرصوصی خواهند ساخت که نسیم هم – بی اجازه- نتواند از میان شان بگذرد. ما تجربه همگرایی چنین و ساختن سنگر هایی چنان مقاوم را از دوران دفاع مقدس به یاد داریم و امروز هم با همه اختلاف سلیقه ها باز می توانیم برادری مان را جلوه ای تازه دهیم و باز، سرباز انقلاب باشیم. ان شا الله سال پیش رو را هم با نگاهی چنین به فراز های بلند، خواهیم رساند که ما مرد روز های سرفرازی هستیم و از دل عسر، جامعه را به یسر خواهیم رساند که در باور "ان مع العسر یسری"، مشکلات، همزادی به نام فتح و ظفر هم دارد که قطعا روزی ما خواهد شد اگر با ایمان عصر دفاع مقدس، کنار هم باشیم. این می تواند برخلاف آرزوی کسانی که شعار می دادند، اصلاح طلب، اصول گرا، دیگه تمومه ماجرا، کنار هم می ایستیم تا دنیا در رفتار ما بخواند، اصلاح طلب ، اصول گرا، کنار هم، دست خدا یار شما.باز هم شروع شد ماجرا.....
(کار نشده)
